Isla Ometepe bereik ik na een bootreis van een uur en als ik voet aan wal zet overvalt de rust je en het is hier zo rustig dat er geen politie is . De eerste nacht neem ik een Hostel aan de kust maar de dag erop ga ik naar Hacienda "El Porvenir" dat ik bereikt via een vreselijk slechte (onverhard/zanderig )weg . Op Hacienda "El Porvenir " is het ook rustig en als de avond begint te vallen blijf ik in mijn eentje achter en gaat het voltallig personeel naar huis , een bewaker die waarschijnlijk niet wakker blijft zal op mij passen .
Isla Ometepe bestaat in feite uit slechts 2 vulkanen die uit het lake de Nicaragua opreizen , niets meer en niets minder. Het meer is 8.000km2 groot, dus dat is een ardige slok water en het eiland meet slechts 175km2. De twee vulkanen zijn de (actieve)Concepcion van 1600m hoog en de (niet actieve) Madera van 1300m hoog en ze zijn door een Isthmus (landengte) met elkaar verbonden en rond deze twee vulkanen loopt een (slechte) weg , Dat verklaart denk ik het feit dat er zo weinig auto's zijn en veel fietsen. S'avonds heb ik vanaf het terras van het hoog gelegen Hacienda "El Porvenir" een imposant uitzicht op de zeer langzaam oplopende helling naar de voet van de vulkaan Concepcion die aan mijn voeten ligt en vandaar in een steeds steiler wordende hoek naar zijn top loopt , een perfect gevormde conus .
Omdat ik eens iets anders wil dan fietsen besluit ik om onder leiding (verplicht) van een gids een aanval te wagen op de top van de Madera , met zijn 1300 m de minst hoge van de twee , dat wel. De hele klim is 5 km lang . 1 km daarvan is redelijk vlak, 4 km is zo steil dat je het kan vergelijken met het bestijgen van een trap en van die laatste 4 km gaat 3 km door de bedding van een beekje van 1 meter breed dat nu bijna droog staat omdat het niet geregend heeft . Dus voor de duidelijkheid , 1 km "vlak" en daarna een trap van 3 km ! Tijdens de beklimming vraag ik mij af waar we mee bezig zijn want we moeten dezelfde weg ook weer terug en wat te denken van de gids, die doet dit een paar keer per week maar gelukkig zijn de rotsen in de beekbedding niet al te glad . Boven gekomen dalen we af in de krater waar een lieflijk meertje is gevormd en na een rust gaan we weer terug waarbij we beiden de nodige slippers maken maar zonder ongevallen zijn we na 6 uur zwoegen weer terug bij af.
Omdat het toch wel erg rustig is op mijn Hacienda verkas ik naar een omgeving waar meer mensen zijn en huur ik een kampplekje bij "Mi casa es tu casa" . Blijkbaar hebben ze nog nooit een fietser te gast gehad want ik moet met tent en fiets poseren voor wat later een internet pagina zal worden .
Na deze inspannende dag geniet je intenser van je rust en ik ervaar dat ook als zodanig als ik later aan de waterkant de dorpelingen hun dingen zie doen , zoals
Tamarinde's uit de boom jasen
Hoe vissers in hun roeibootjes hun netten uitgooien
Hoe Urracas(eksters) elkaar het leven zuur maken (of is het spel)
Hoe een Garza(reiger)a.h.w. over het water loopt op zoek naar voedsel
hoe de zwerfhonden, zwerfpaarden, zwerfvarkens , zwerfkippen en zwerfmensen vrolijk rondzwerven
hoe het zonlicht op het eind van de dag alle details ontneemt aan de vulkan zodat het een gigantisch silhouette wordt.
Hoe een moeder met 7 kinderen mijn rust komt vergallen want binnen de kortste keren is het gillen,janken,schreeuwen en krijsen.
Later,als de duisternis is gevallen en de rust is weergekeerd keer ik terug naar de waterkant en lees temidden van de vuurvliegjes de krant(grapje), maar er zijn er wel veel en zie hoe bij het licht van mijn zaklamp de kikkers over mijn voeten springen.
En als ik omhoog kijk zie ik zowaar 5 satelieten overtrekken in hun ban van Z.O. naar N.W. Het zijn de eerste die ik zie tijdens deze trip, want ik zit niet de hele avond naar de sterren te kijken.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
Hoi Sjaak leuk weer wat van je te lezen.
Toen je op Isla Ometepe was heb je toen ook brulapen gezien (ik bedoel niet die 7 kids) of gehoord, ik las ergens dat die daar zijn.
Je heb het goed verwoord, ik zie het zo voor me en dan nog mooier.
Groetjes Gerry en Ma en doe voorzichtig.
Ik heb er 20 geteld toen we terugkwamen van de vulkaantocht en ze zaten ook in het dorp en als je fietst hoor je zo nu en dan hun geloei in de verte.En je ziet het nog mooier,je moet wel over een groot denkraam beschikken jij,bofkont!
En wat bedoel je met "voorzichtig"? Je leest teveel
Sjaak
Hoi Sjaak,
ik lees ook weleens weblogs van andere mensen die daar in de omgeving vertoeven, vandaar dat ik wist van die brulapen.
Mijn denkraam is idd groot zoals "Kwetal" zei, de breinbaas van het kleine volkje.
Volgens mij heb je teveel strips gelezen van M.Toonder.
Met "voorzichtig" bedoel ik gewoon "voorzichtig".
Ik schrijf maar weer wat onzin, want er is niemand anders die dat doet.
Groetjes en pas goed op jezelf, en straks lekker dropjes eten als er nog wat over is.
Gerry
Ja,dat valt mij ook op,er is verder niemand die reageert
Sjaak
beste Sjaak niet zo somber over het kontakt met het thuisfront. Tot zover Goof, die is nooit zo spraakzaam zoals jou wel bekend is. Vandaag hebben we de sleurhut ingepakt voor onze spannende reis naaaaaar: texel alwaar het lammeren schoppen een geliefde bezigheid is. Ook wij zullen alle luxe van het thuisfront moeten missen en ons met vers zeewater e.d.moeten behelpen.Gisteren heb ik voor het laatst gewerkt bij mijn oude werkgever en na deze 2 weken lammetjesjacht en zeehonden ellende ga ik elders aan de slag.Je hoort hier nog meer van...
Groetjes, Sandra & Goof , jaja, nog altijd samen.
En dan te bedenken wat ie vroeger over een sleurhut zei,maar goed ,tijden veranderen.
Nog altijd samen ,ja,waarom ook niet.
Sjaak
Sjaak waar ben je nu???
La Fortuna is hij Costa Rica
Post a Comment