NR 32 07-04-2008 Granada

Toen ik richting grens met Nicaragua fietste kwam ik door Zamorano en dat is geen plaats (of je moet die paar huizen die er staan als een dorpskern zien) maar daar staat een school voor Agrarische Vakopleiding en ik denk dat het terrein wel zo groot is als de Uithof in Utrecht . Omdat daar ook een hotel bij hoort voor mensen die een kort bezoek brengen probeer ik ook een overnachting te regelen en zowaar , het lukt . Daardoor heb ik tijd om op mijn gemak over het terrein te wandelen en de gebouwen , (slaapplaatsen voor studenten , lesgebouwen  en kantine) te bewonderen . Het hele complex staat er ongeveer 16 jaar en wat onmiddelijk opvalt is dat àlle gebouwen opgetrokken zijn uit  zandsteenblokken van 50x30 cm in beige kleuren met daarin  natuurlijke kleurnuances .  Ik vind het schitterend , het geeft rust en harmonie en past wonderwel bij de omgeving . Als ik dit vergelijk met het ratjetoe aan gebouwen in de Uithof in Utrecht , vreselijk !

Nicaragua is het land van de vulkanen, er liggen er zo´n 15 op een rijtje voor de kust, over een afstand van 300 km. De meeste zijn nog actief, waaronder de San Cristobal. De Momotombo is zo´n 3 dagen in beeld als ik er een rondje omheen fietst richting Leon en vandaar gaat het naar Managua en Granada.
Vanaf Somoto bereik ik Leon over een (deels)afschuwelijk slechte weg, de auto´s hebben er in de berm een weg naast de weg bijgemaakt en op sommige plaatsen is het asfalt helemaal verdwenen en  is het er ontzettend heet. Onderweg kom ik door een dorpje en laat  mij verleiden om een gidsje van 10 jaar in te huren om mij naar de plaatselijke "waterval " te begleiden , die , als ik er ben , blijkt te bestaan uit een dikke ijzeren pijp waar het water uit de bergen met kracht een uitweg zoekt . Ik zie de lol er wel van in en neem een douche ,maar als hij me daarna naar een andere "interessante" plek wil meenemen geef ik hem het geld en hou het voor gezien . Sinds ik het binnenland van Mexico verlaten heb , richting kust naar Zihuatanejo en Acapulco, is het heet heet heet en de temperatuur overdag is voor mijn gevoel boven de 30 graden. Dat betekent dat ik soms alleen tegen de ochtend onder een lakentje kruip. Regen heb ik bijna niet, alleen toen ik Honduras binnenfietste had ik 2 dagen regen maar een regenpak is in dit klimaat zinloos
Managua is weer een hoofdstad zonder hart, dat hart is er uitgerukt door de orkaan Mitch in 1988 die de oude binnenstad verwoeste .  Voor een buitenstaander is er weinig meer van te zien omdat het alweer opgevuld is door nieuwe gebouwen maar net als in Belmopan(Belize) is het ook hier niet gezellig.
In Granada zijn de straatverkopers agressiever en groter in aantal dan ik in tijden gezien heb maar hier zijn dan ook veel toeristen.
Granada is een gezellige stad en ik breng er met plezier 4 dagen door en maak o.a. een uitstapje naar de (niet actieve) vulkaan Mombacho,  die 1400m boven de stad uittoornt. Bij deze vulkaan worden we luxe met een vrachtwagentje een bloedstollend steil weggetje opgereden en boven gekomen loop ik een rondje om de kraterwand maar in de krater in weinig meer te zien dan bomen. Maar het uitzicht over Granada en het meer Cocibolca en de omgeving is fenomenaal. Over dit meer gaan we het de volgende keer hebben.