NR 37 15-06-2008 Panama City 2

Panama City is een rommelige stad , niks geen lange rechte wegen die haaks op elkaar staan wat ik gewend ben de laatste tijd . Als je hier 4x rechtsaf slaat is het niet altijd zeker dat je weer op hetzelfde punt uitkomt . Het is er vol herrie en veel verkeer en het is opmerkelijk hoe weinig verkeer er is op zondag , dat scheelt wel 60%.
Het is ook gevaarlijk om te fietsen hier , niemand maar dan ook niemand doet dat dus ben ik de enige maar het is opvallend hoeveel krediet je krijgt van de automobilisten wanneer je met bepakking fietst . De locale bevolking wordt van de weg getoetert maar dezelfde automobilist die dat doet geeft mij voorrang . Dat is niet alleen in Panama City maar overal waar je komt  maar misschien is het ook wel uit nieuwsgierigheid om beter te kunnen zien wat zich daar op de weg begeeft . Maar O Wee als ik zonder bepakking door de straten scheurt , dan wordt ook ik gesneden bij het leven . Als voetganger ben je helemaal vogelvrij , ik heb maar 1 voetgangerslicht gezien in die tijd dat ik hier ben in Panama City .
Ze hebben hier ontzettend veel torenflats van tussen de 50 en 80 verdiepingen en vele zijn in aanbouw , ik tel 40 tot 50 bouwkranen en ze zijn zo dicht op elkaar gebouwd dat ik de indruk krijg dat als je er een tussen uithaalt het hele zaakje omver valt.

Binnen de stadsgrenzen heb ze zowaar nog een stuk regenwoud dat voor zover ik weet het enige ter wereld is . Hoog in de bomen zie hele kleine aapjes ter grote van een klein poesje en dat ze er zo klein uitzien komt niet alleen doordat ze zo hoog zitten , ze zijn werkelijk klein .  Ik ga ook nog op bezoek bij de dierentuin buiten Panama City . Het is er verschrikkelijk groot maar ze hebben maar heel weinig dieren , of ik moet de helft gemist hebben .  Hier kom ik onder de indruk van de Harpy Eagle , een prachtige grote roofvogel waarvan er nog maar 400 zijn in Centraal Amerika . Er is een heel paviljoen aan hem gewijd waar ze een video draaien waarin je kan zien hoe een Harpy Eagle in volle vlucht een luiaard uit een boom plukt . Het ene moment is de luiaard er nog en als je een keer met je ogen knippert is hij verdwenen. Het is een bijzonder krachtige vogel met klauwen zo groot als een flinke mannenhand en poten van 4 cm dik.

Het zal je misschien opvallen dat ik nog steeds in Panama City  ben en dat komt omdat ik moet wachten tot 30 juni voordat mijn boot vertrekt richting Cartagena (Colombia). Nou gaan er wel meer boten naar Colombia per week , de meeste zijn echter 15 tot 20 meter lang , maar het gaat niet alleen om de grote van de boot . Het gaat bij mij ook om de historie . Wat is het geval . In 1903 (het geboortejaar van mijn moeder ) liep in Nederland een vissersboot van stapel als de "SCH.419" van een werf in Capelle aan de IJssel en de eigenaar was Simon van Leeuwen uit Scheveningen . Hij is in de loop der tijd van eigenaars verwisseld en gaat momenteel onder de naam "Stahlratte" door het leven . En uitgerekend deze Stahlratte onderhoud een verbinding tussen Panama , Colombia en Cuba . Omdat hij nèt vertrokken was toen ik in PC aankwam voor zijn reis , besluit ik te wachten op zijn terugkomst vanwege de historie die er achter zit .