NR 44 06-09-2008. Quito

Zo weinig inspirerend als mijn eerste veertien dagen in Colombia waren , na Bogotà is dat duidelijk anders geworden en ronduit spectaculair. Het begon met de Magadalena Valley , maar nu , op weg van Pasto  naar de grens met Ecuador ,  stijgt de weg naar 2.000-3.000 m hoogte en slingert zich tussen groene bergen door en dan zie je ver onder je , zo ver als het oog reikt , die prachtige lappendeken van percelen en perceeltjes in verschillende afmetingen en vormen , waar van alles geteeld wordt . Zoveel tinten groen , bruin , geel en zelfs een beetje rood is er te zien , ronduit prachtig .

Colombia is een ontzettend groot land en het heeft mij 56 dagen en 1980 km gekost om dit land te doorkruisen ipv de 30dagen die ik in gedachte had . Dat betekent dat ik te weinig malariapillen bij me heb maar ik denk dat het wel los zal lopen met die malaria , ik ben niet  zo consequent met het innemen daarvan .
Colombianen zijn uiterst vriendelijke mensen die graag horen wat je van hun land vindt en dan vertel je natuurlijk wat ze graag willen horen . Ik heb nergens enige wanklank kunnen ontdekken maar dat zijn mijn bevindingen . De NL ambassade geeft niet voor niets een waarschuwing uit voor dit land en dat zal wel gebaseerd zijn op feiten waar ik geen weet van heb.

 Fietsen alleen of in gezelschap ?  Zo nu en dan ontmoet ik andere fietsers op deze reis , ik kom ze tegen of haal ze in  . In het geval van inhalen rijd ik wel eens met hen op , soms 1 of 2 dagen soms wat langer , naargelang de wederzijdse "klik" .
Mijn ervaring is echter dat hoe groter het aantal fietsers is dat je gezelschap houdt hoe groter de irritatie onderling is . Want ga maar na , de een wil om 7 uur s'morgens  vertrekken de ander om 10 uur . De een wil na 3 uur fietsen al rusten de ander na 2 uur  .
Dan sta je ook altijd te wachten op iemand , een moet zijn fietstas nog inpakken en een ander moet nog naar de WC  b.v. .
Door de tijd genomen ben ik tot de conclusie gekomen dat fietsen met 1 persoon (met z'n tweeen dus) nog wel gaat maar beslist niet meer .
Voor de grens met Ecuador stuitte ik op 2 andere fietsers die al maandenlang samen optrokken ,een jongen uit Texas en de andere kwam uit Australië . Ik ben een week met hen opgefietst naar Quito ,de hoofdstad van Ecuador .
Maar ineens heb je het zelf niet meer voor het beslissen , voor een restaurant kijk je elkaar besluiteloos aan , naar binnengaan of een ander zoeken . De Amerikaan fietst zoals zoveel Amerikanen fietsen , in mijn ogen gebruikt hij een veel te lichte versnelling  . Hij doet aan "luchtfietserij" . Hij verplaats meer lucht met z'n benen dat dat hij lucht verplaatst met z'n fiets .
Als ik dan zeg dat hij een zwaardere versnelling moet kiezen zegt hij dat hij gelezen heeft dat het zo moet . Ja , hij is het levendige bewijs dat het zo ook gaat maar het kan zoveel makkelijker op de manier waarop wij Hollanders b.v. fietsen , je moet een zekere weerstand voelen en dat voelt hij niet met die "luchttrapperij".
Maar ik moet toegeven dat hij mij er op een dag het nakijken gaf . We waren net 2 km aan het klimmen , ik lag ver vooruit ,toen ik stopte om een praatje te maken met een man langs de kant van de weg . Normaal gesproken doe ik dat niet gauw en wel om de volgende reden .
Zij halen mij in en komen er ook bij staan . Na verloop van tijd gaan we weer verder en vanaf dat moment ben ik niet meer vooruit te branden . De Texaan met z,n lullige verzet geeft mij het nakijken en met moeite kan ik aanklampen . Dat is de reden dat ik een hekel heb om te stoppen tijdens een klim maar je moet wel als je vermoeid raakt .

Ecuador is zo mogelijk nog mooier dan Colombia . Duizelingwekkende hoge groene bergen met de zo  langzamerhand bekende landbouwgronden die als lappendekens van 50 tinten bruin aan je voeten liggen .De bergen zijn  vaak bedekt met suikerspinachtige dekbedden die als dekens tegen de hellingen geplakt liggen .Dit alles wordt dan doorsneden door rivieren en diepe ravijnen en dan heb je  een beetje een beeld waarin ik mij bevindt .
Ook dit land is naar Nederlandse maatstaven spotgoedkoop , een maaltijd voor 1 euro , hotel voor 5-7 euro om maar een paar voorbeelden te noemen .

Als ik vanuit Cayamba de pyramides bezoek die in de omgeving zijn te vinden heb ik vanaf deze plek een onbelemmerd  uitzicht op Quito dat ongeveer 25 km van hier ligt .Deze pyramides moet je niet vergelijken met die in Egypte . Hier komen ze maar een paar meter boven het maaiveld uit en ze zijn van klei , dat is dan ook de reden dat de hedendaagse mens er een dak boven geplaatst hebben tegen de weersinvloeden . Ze hebben 8 tot 10 treden blootgelegd , misschien zit er  nog wat onder het gras en de aarde  , maar meer dan welvingen in het landschap zijn het niet .