NR 55 28-07-2009 Salta

Na een busritje van ruim 50 uur kom ik in Mendoza aan . Vandaar stap ik op mijn fiets om terug te fietsen naar Salta . Aan het eind van de tweede dag op deze reis naar Salta sta ik op de camping van Uspallata als Franzisca uit Zwitserland aan komt rijden , ze is haar (tijdelijke) fietsmaatjes kwijtgeraakt (later zal ik begrijpen waarom) en als ze hoort welke richting ik uit gaat vraagt ze of ze mij gezelschap mag houden de komende dagen of weken . Dat mag en de volgende dag fiets ik eens niet naar het zuiden maar naar het noorden met in mijn kielzog Franzisca Krebs . Ze vertelt dat zij aan Triathlons doet en dat had al een waarschuwing moeten zijn want van elke dag maakt zij een wedstrijd en na de derde dag hou ik het voor gezien en ben ik blij dat ik haar s'avonds niet aantref op`de afgesproken plek . Nu begrijp ik beter waarom zij haar eerdere fietsmaatjes is kwijtgeraakt .
Ik kom voor de tweede maal door het dorp Chilecito en tref daar in een Hostal voor de 4 maal onderweg dezelfde vrouw aan en wel de schaapherderin uit Frankrijk , Sigrid  Cholin , die ook naar Ushuaia is gefietst . Zij is inderdaad schaapherderin in Frankrijk en onderweg naar Ushuaia heeft zij nog voor een dag schapen gehoed vertelde zij toen we naar het zuiden fietsten .

Na de ruim 1.500 km afgelegd te hebben van Mendoza naar Salta op de fiets , huur ik een huis via een makelaar voor 6 maanden om er te wonen , daarna zie ik wel wat ik doe . Tenslotte is er hier ook nog ene Fernanda ! Salta is een grote stad , groter dan Utrecht en ligt in het noorden van Argentinie op zo`n 300 km van de grens met Bolivia . De stad noemt zichzelf " La Linda " ( de mooiste ) maar dat geld dan alleen maar voor het historisch centrum , daarbuiten is het maar gewoontjes .
Geld is hier een crime , ten eerste zijn de biljetten door zoveel handen gegaan (inclusief de visboer ) dat het vreselijk beduimeld is en stinkt . Ten tweede hebben ze in Salta een groot gebrek aan wisselgeld , ik heb hier iets meegemaakt , dat wil je niet geloven , ze betalen je wisselgeld uit in de vorm van snoepjes !
Nu praat ik niet over de plekken waar veel toeristen komen maar over de kleine winkeltjes waar de locals kopen . Als je 5 broodjes wil hebben b.v. wordt er altijd gevraagd of het er meer mogen zijn , dan hoeven ze geen geld terug te geven . Of het wisselgeld betalen ze uit in de vorm van snoepjes omdat er geen wisselgeld is  , krijg je
Nu heb ik mijn vraagtekens bij dit "tekort" want op deze manier verkoop je wel meer en wordt dit "tekort"  misschien wel kunstmatig in stand gehouden .
Er is natuurlijk ook van alles te koop en dat kopen gaat dan nog wel maar het afrekenen is een ramp . Bij elke kassa moet ik mijn paspoort tonen als de uitgave meer dan 50 euro is en niet alleen ik maar ook de Argentijnen zelf , maar dat afrekenen gaat zoooo traaaag.
Ik kocht een mobieltje in 5 minuten , maar het afrekenen nam 15 min. in beslag en na die 15 min. bleek dat ik niet kon betalen met mijn creditcard zodat alle rompslomp voor niets was geweest .
Ik kocht ook een camera (jawel) en de betaling daarvan duurde 10 min. !


Ik moest het stempel in mijn paspoort laten verlengen  want eind juni zouden mijn 90 dagen voorbij zijn . Nu zou ik met de fiets naar de grens met Bolivia kunnen fietsen maar dat kost mij 5-7 dagen en die dagen zijn ook niet zonder kosten . Ik zou ook met de bus kunnen gaan maar dat kost 2 dagen en is ook niet gratis.
Nu heb je hier in Salta een "Buro de Migracion" waar je je een stempel kan halen voor een periode van 90 dagen , de standaard verblijfs periode en dat leek mij wel makkelijk .
Op een goede dag ga ik dus naar Migración voor een nieuwe stempel in mijn paspoort blijkt dat het oude stempel niet overeenkomt met de gegevens in de computer , in de computer stond dat ik het land had verlaten terwijl het stempel zei dat ik binnenkwam .
Afijn , na anderhalf uur beraadslagen en turen in mijn paspoort krijg ik een brief mee en met die brief moet ik naar de Gendarmerie die zich ik weet niet waar ergens in Salta bevindt en daar zouden ze het probleem verhelpen .
Nadat ik de Gendarmerie gevonden heb , wat niet meevalt in een vreemde stad begint het hele proces van beraadslagen en turen opnieuw , blijkbaar is dat standaard .
Na 2 uur zegt de dienstdoende diender dat ik de volgende dag pas terug naar Migración kan gaan want Ushuaia , waar de fout is gemaakt , is toch wel ver weg en hij heeft tijd nodig om het te herstellen  !
De volgende dag ga ik vrolijk naar Migración want alles is geregeld , hoor ik daar dat nu de man bij de Gendarmerie een fout heeft gemaakt en moet ik opnieuw naar de Gendarmerie .
Na een telefoontje van een half uur met Ushuaia en nadat 5 andere personen zich ermee bemoeit hebben mag ik weer de volgende dag pas terug naar Migración , want Ushuaia is toch wel ver weg !
Uiteindelijk is alles goed gekomen maar wat een krentenpikkers , achteraf was het misschien beter geweest om toch maar de bus te nemen naar de grens met Bolivia , daar hadden ze waarschijnlijk niets gemerkt van deze verdraaiing en indien wel , dan hadden ze nooit verlangd dat ik 5 duizend km met de bus moest afleggen om de fout te herstellen . Of toch wel ? Ik begin nu toch te twijfelen als ik dit zo schrijf !